के मा पढौं हामी ?

विद्यालयमा ३ हप्ता अगाडी नै पढाई सुरु भैसक्नुपर्ने थियो । अझै भएको छैन । यो महिना पनि त्यत्तिकै बित्ला जस्तो छ । ९ कक्षा पास भएर १० कक्षामा पढ्ने ४० जनाको दैनिकी विद्यालय जाने र फकर्ने मात्रै भएको छ । अझै यसरी कति दिन वित्ने हो यसको जवाफ उनिसंग त छैन नै उनलाई बाटो देखाउने शिक्षकहरुसंग पनि छैन ।

विद्यार्थीहरु प्रत्येक दिन विद्यालय जान्छन । गफगाफ गर्छन र फर्कन्छन । किताब कहिले आँउछ ? प्रत्येक दिन विद्यार्थीहरुले सोध्ने प्रश्नले शिक्षकहरु आजित छन । “खै,”  विद्यार्थीले सोधेका प्रश्नका यसभन्दा बढि जवाफ शिक्षकहरुसंग पनि छैन ।

रामेछापको गोश्वारा गाविसबाट २ दिन खर्च गरेर चरिकोट आएका बुद्ध लामा आफ्नो विद्यालयको दैनिकी वताँउदै थिए । ४ सय २ रुपैंया पर्ने किताब लिन उनका लागि चरिकोट सम्म आईपुग्दा नै उनको ३ सय ५० रुपैंयाभन्दा बढि गाडीमा भाडा तिर्दै सकियो । विचमा बास बसेको र खाना खाजाको त हिसाब नै गरेको छैन । “सबै हिसाब गरिसकेको छैन । १५ सय खर्च बोकेर आको छु । फर्केर घरपुग्दा सबै सकिन्छ होला,” उनले भने ।

जिल्ला शिक्षा कार्यालयले साझा प्रकाशन भन्दा बाहेकका किताब नकिन्न विद्यालयहरुलाई उर्दी जारी गरेको छ । विद्यार्थीहरु किताब नपाएपछि तीन दिन खर्च गरेर किताब किन्न चरिकोट आईपुगेका छन । उनलाई अन्य साथीहरुले पनि किताब किन्न पठाएका रहेछन । चरिकोटको कार्की बुक्समा किताब किन्न लागेका उनि किताब हतार हतार प्याक गर्दै थिए । “आज गएर मुढे बस्ने । भोलि बेलुका घर पुग्छु होला । उनले आफ्नो योजना सुनाए । विद्यालयमा कत्ति भन्यौं । आफैं किनेर ल्याउ भन्छन सरहरु । अनि किताब किन्नै भनेर आ’को ।

रामेछापका धेरै स्थानमा यस्तै समस्या छ । चरिकोटको कार्की बुक्स एण्ड स्टेशनरीका प्रोपाईटर प्रकाश कार्कीले भने । उनका अनुसार जिल्लाको चुचुरे, ठोसे लगायतका स्थानबाट धेरै विद्यार्थी किताब किन्नका लागि आएका छन ।